Mecnun’du Leyla’sı için çöllere düşen...
Ferhat’tı Şirin’i için dağları delen...
Sevdaydı aslında zalimleri eriten...
Ayırıp da kavuşturan Allah’a şükürler olsun...
Bir ölümle sarsıldı yürekler yerinden...
Bir doğumla sevindi, uçuverdi sevinçten...
Mucizeydi aslında Adem’den beri geliveren...
Ağlatıp da güldüren Allah’a şükürler olsun...
Aradım da bulamadım yıllar geçti üstünden...
Bir baktım ki karşımda, gökte ararken...
Her seferinde aynı senaryo devam ederken...
Gizleyip de gösteren Allah’a şükürler olsun...
Kimler ezmedi ki tüyü bitmemiş garipleri...
Kimler silmedi ki sonu gelmez sevgileri...
Bir bakmışız bir cümle; dize getirmiş devleri...
Susturup da coşturan Allah’a şükürler olsun...
Tonlarca ağırlığı kimdir boşlukta tutan? ..
Nasıl çıkar binlerce meyve cansız topraktan? ..
Kimdir ölüden diriyi, diriden ölüyü çıkartan? ...
Düşündürüp de bulduran Allah’a şükürler olsun...
Kayıt Tarihi : 17.4.2010 21:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yenilerini bekliyoruz inşaAlllah
Nasıl çıkar binlerce meyve cansız topraktan? ..
Kimdir ölüden diriyi, diriden ölüyü çıkartan? ...
Düşündürüp de bulduran Allah’a şükürler olsun''
tefekkürü şiirleştirmen çok başarılı yaşar dostum,kutluyorum.slm.
TÜM YORUMLAR (4)