Allah’a Havale Şiiri - İrem Aslan

Mutlu musun zalimliğinle kibrinle kul
Allah ,eline kul hakkı verdi diye mi ?bu gurur
Bir avuç topraktan yaratılan değil mi bedenin
Yoksa her tohuma annen, insanlık mı kurutur?

Hey baksana şu karşıki dağlara
Beni görmek ,hissetmek isteyen varsa
Dağın heybetine bakın ! der ya Mevla
Sen yamacı bırak, kuru dal olabilir misin o dağda?
Ölüm emredilmişse ,vakti zamanıyla ,her zata
Sen şirk koşup yüceyim mi dersin Allah’tan Haşa!

Elinde avucunda kendini yiyip bitirdiğin hasetliğin
Hasetliğin âlâ ! üstüne koyduğun iftiralar ,veli nimetin
Acizlerden merhem dilenen zavallı!bu senin meziyetin
Korkarım Hakkı bilmeden göçüp gideceksin.

Beddualarla kirletmem dilimi ,
yer ,gök ,”sana geri ! amin ! “der diye..
Siyah kelebekler sarar dünyayı ,beyaz güvercinler gurbette
Rahmetine kurban olduğum Rab ,
kısar isyanının sesini kalbimin
Dilim değil kalbim dil getirir ,
Eyvallah !hepsi Allah’a havale