Değerli okurlarım!
İyi-kötü, hayır-şer bağlamında; az veya çok, isteyerek veya istemeyerek yaptığımız, emek verdiğimiz bütün işlerimizin muhakkak; ölüm ötesi hayatımızın inşasına temel teşkil eden bir boyutu vardır.
Var olan bu ilişkinin bilinçli bir şekilde yönetilmesi için, imani bir anlayışla derin bir tefekküre, içten bir tezekküre (zikre) ve samimi bir niyete sahip olmak gerekir. Böylece ilahi reçetede sunulan kuşatıcı, kurtarıcı ve haz verici ibadetleri yerine getirmekle; ölüm ötesindeki gerçek hayatımız için gerekli enerjiyi toplamış olmaktayız.
Şu küçük hikâyeden herkesin kendi açısından çıkaracağı bir ders olacağını düşünerek, gerekli yorumu, siz değerli okurlarımın engin yüreğine bırakıyorum.
Kıssa şöyle:
Adamın biri her zaman yaptığı gibi, saç ve sakal traşı olmak için berbere gitti. Onunla ilgilenen berberle güzel bir sohbete başladılar. Değişik konular üzerinde konuştular. Derken bir ara Allah ile ilgili konu acıldı…Berber: ” Bak adamım, ben senin söylediğin gibi Allah’ın varlığına inanmıyorum.” Dedi. Adam: ” Peki neden böyle diyorsun? ” deyince Berber: ” Bunu açıklamak çok kolay. Bunu görmek için çevrene bir bakmalısın. Lütfen bana söyler misin, eğer Allah var olsaydı, bu kadar çok sorunlu, sıkıntılı, hasta insan olur muydu? Terkedilmiş çocuklar olur muydu? Allah olsaydı, kimseye acı çektirmez, birbirini üzmezdi. Allah olsaydı, bunların olmasına izin vereceğini sanmıyorum…”
Adam, bir an durdu ve düşündü. Gereksiz bir tartışmaya girmek istemediği için cevap vermedi. Berber işini bitirdikten sonra adam dışarıya çıktı. Tam o anda caddede yürümekte olan uzun saçlı ve sakallı bir adam gördü. Diğer tabirle saçı sakalı birbirine karışmış birini gördü. Adam bu kadar dağınık göründüğüne göre belli ki traş olmayalı uzun süre geçmişti. Hemen berberin dükkanına geri döndü ve şöyle dedi:
Tamamını Oku
