Davullar vurmuyor, borular suskun,
Ne toy var, ne şölen; çeriler küskün.
Otağda Hakan yok, baş öne düşkün.
Gökler tutuşuyor, yer kapkara is,
Nereye dokunsam, pislikten de pis.
Zaman, mekân yaslı, etraf koyu sis.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ÇOK HOŞ OLMUŞ BEĞENEREK OKUDUGUM ESERİ VEDE SAHİBİNİ SİZİ GÖNÜLDEN KUTLARIM
Sayın Enver Bey;
Türk Milleti ille de en zor zamanda ve son anda uyanma özeliğini yine gösterecek. Çünkü bıçak kemiğe dayanıyor, Türkün de uyanma vakti geliyor. Kutlarım değerli eserinizi. Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta