Allah'a Emanetimsin.. Şiiri - İrem Aslan

Sana şiirler yazdım hiç okumadın,
Dokunmak istemedin mabedime belli.
Sana dostluklar biriktirmiştim evvel öncesi,
Gittiler,el gibi,sen göremeden üstelik!
Karşıya geçerken önce biri,sora ikincisi,sonra tekrar ilki.

Ben karşıya geçmeyi beceremezken,
Afilli bir ağacın gölgesinin peşindeydim,
Beni yürüten gölgeydi ayaklarım sanarken.
Önce biri,sonra ikincisi,sonra tekrar ilki.

Alaborayım sen hayatıma girdiğinden beri,
Fırtına gibi esip esip kavurdum her yeri,
Limanda en eski dökük bi gemi gibi,
Rotamı kaybettim gittin gideli..

Prensiplerim var dedin,Wilson prensipleri gibi,
Üşüyorum dedin açıver yüreğini,
Haya ile muhabbete dalsak dedin yıkıp geceleri,
İçim içimi yerken bırakamadım sana kendimi.
Tutamadım ellerini..

Anlamıyorum kader üstüme çöküyor karabasan gibi,
Ne yana baksam aynı kavşağa çıkıyor yollarım sanki
Her defasında bakmaktan bıktım artık,
Kabullendim buymuş hayatımın tek gerçeği..

Düşünsene benim bembeyaz bir hayalim yokki,
Ayakkabımın altında genç kızlar ismini yazmayacakki,
Düşünsene bana anne diyen çocuklarım olmayacakki
Saçını örüp okula yollayacağım,
Anımsamak bile zor geliyor inanki,

Ben Allah'a emanetindim hani,
Şimdi martıları selamlarken diyorum
Kana,yasa boyayarak içimi
Sensin gönlümün şahadeti, Allah'a emaneti..