Gözlerinde söndürdüğün tüm ışıkları
Sözlerinde bitirdiğim gökkuşağını
Tavrına yenik düşmüş hatıraları
Ve ardında kalan ne varsa gidişinle
Salıyorum bad-ı saba’ya Allah’a emanet
Hazan vurdu sesini kaybetmiş düşlerimizi
Kırılgan kelimelere mahkum geceler düştü hissemize
Üç nokta değneğinin ucunda yol bulmak kaldı bahtımıza
Gidişinle ardından bu satırları yazmak düştü bana
Manaları gözümden süzülen her harfte Allah’ a emanet
Şimdi, sitem desem sana…
Sitem değilsin yüreğimde
Adını bildiğim ve belki saydığım
Mazinin raflarına kaldırdığım
Kıymetli bir hatıramsın
Sende Allah’a emanet
09.03.2006 16:35:31
Tunahan ErmihanKayıt Tarihi : 9.3.2006 16:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tunahan Ermihan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/09/allah-a-emanet.jpg)
CÜMLETEN HAYIRLI AKŞAMLAR :))
da
anılar gibi işte
gün gibi geçen
laflar gibi belki
mazi olabiliyor
zamanla
...
nihâyet ise; gene de biraz sitem galiba derim ben
sevdaya
ve emânet her giden elbet
Mevlâ'ya
gitti ise her
nereye...
...
şiirle kalınız
hoşça
FÂtih
TÜM YORUMLAR (2)