Hesapsız ayrlıklar düşmüştü bana,
Seni amansız severken, amansız gidişinle.
Bir şarkıya tutulmak gibi birşeydi ve adı ayrılıktı bu şarkının
Belki bu sondu tanrım evet sondu.
Bir daha gelmeyecekti belki bana
Müslüm Gürses çalarken telefonumda aklımada
Hesapsız diyorum ya hesapta olmayan bir ayrılıktı.
Bu yüzdendir hesapsız deyişim.
Adı hoşçakaldı yada ALLAH’A EMANET OL…
Şimdi yüksek bir yerdeyim, karşımda İstanbul
Camii minareleri, yüksek binaları, seyir tepeleri, ve birde Çamlıca kulesi.
Sanki hepsi gözüme kör, sanki bütün bu şehri güldüğün koca bir resmin kaplamış.
Ben seyrederken çaresiz ey sevgili…
Sende ALLAH’A EMANET OL…
Kayıt Tarihi : 1.10.2022 03:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!