Allah Şiiri - Ahmet Yüksel Konya

Senden ayrılığın ızdırabı da güzel
Senin ihtişamının serabı da güzel
Hasretinden gönlümün harabı da güzel
Seni soran soruların cevabı da güzel
Yarattığın tabiatın kitabı da güzel

Vuslatını bekleyişin yakışı da güzel
Tutkunla yanan gözlerin bakışı da güzel
Tarih ırmağının sana doğru akışı da güzel

Aşkının çağlayanlara atışı da güzel
Seni düşleyen gecelerin yatışı da güzel
Sana bakan güneşlerin batışı da güzel

Varlardan ve de yoklardan geçtim
En güzel dosta kavuşmayı seçtim
Onsuz geçen zamanlarda çile çektim
Kurumuş yüreğime sevgisini ektim

Bana rahmetinden ve sevginden
Hayaller ötesi yüceliğinden
formlara anlam katan hikmetinden
yağmurlar ver

bana gözlerinde öldüğüm
duygusal vitrinlerimde söndüğüm
en güzelinden bir yöne döndüğüm
umutlar ver

hayat ırmağım çoktan kurudu
akacağım yerlere hissizlik durdu
ruhum düşlerini unuttu
bana varabileceğim
ufuklar ver

yaşamanın ve bakmanın anlamını yitirdim
kelimeler hazinesinin hasadını bitirdim
sözlerden uzak kazanlarda eritildim
dilime ve kalbime dost kalan
anlamlar ver

gözler parlar sonra toprağa bakar
yarattığın her şeyde sonlar var
sevgiler ve her türden duygular
bir gün gelip bitiyorlar
her an, ruhum ve bedenim
ölüme koşuyorlar
bana ölümü de öldürdüğün
zamanlar ver

ayaklarım adımlar atıyor
yollara çalımlar satıyor
dağlar yollarımı daraltıyor
toprak bir yerde son buluyor
bana bitmez tükenmez
mekanlar ver

yağmurlar ve umutlar
ufuklar ve anlamlar
zamanlar ve mekanlar
ruhumu doyurmuyorlar
sensiz hiçbir tat vermiyorlar
sahibini arayan bana
sana giden imkanlar ver