Allah Şiiri - Samet Sergen Durgut

Seninle dertleşmem lazım Rabbim
Bu şiir değil, duadır

Hayatım yarım kalan bir şiir,
Kendini tekrar eden şarkı
Bozuk bir plak

Herkes bir şeylere koşturuyor
Ama kimse yolun sonunda;
Kendisine yetişemiyor

Bu hayat zoruma gidiyor !
Çünkü ben beni duymayanların bile;
Şarkısını söyledim
Yine de kulak verilmedi sesime

Bir gökyüzünün güzelliğinde
Getirdim şehadet
Bir kuğunun gözlerinde
Buldum anlamı

Ama yine de
Halife kıldığın insanda
Bulamadım anlam,
O tekdüze

İnsanlar kendilerini;
Oluşturduğu kimlik sanıyor,
İşte bu yüzden çirkinler
Oysa bir kedi,köpek
Sana yargılamadan bakar

Ve kimliksizdir
Ve işte bundan güzeller

Bir şairin şiirinde kaybolursun
Bir peygamberin sözlerinde
Aşkı bulursun
Çünkü onlarda kimliksizdir

Çünkü kendisinden öte olan için;
Kendisinden vazgeçmiştir

Kutsaliyet bundan gelir

Gecenin kör karanlığında yaz şiir
Satırlarda kovala kendini
Kimse senin yerine;
Senin şarkını söylemez

Fakat oysa;
Sevgi hizmet etmekti

Sevgi dostum, sevgi !
Haksızlığa uğrar ses etmez,
Sevgi alçakgönüllüdür,
Sevgi kavga eder ama
Zulüm etmez
Sevgi elinde yoktur;
Sana verir

Sevgi yalan söylemez,
Hor görmez,
Kötü gözle bakmaz,
Yargılamaz
Ama anlar

Sevgi kendisine tokat atan;
Eli öper,alnına koyar
Sevgi en katı cehennemi bile;
Bir aşk cenettine dönüştürür
Böylece..

Ve böyleleri hatrına;
dönüyor dünya

Sevginin olduğu yerdedir;
En kutsal kilise,manastır,cami
Sevginin attığı kalptir;
Meleklerin dili

Ama sizler !
İnsanlar gözle gördüğünüz,
Eşinizi,dostunu sevmeden
Gözle görmediğiniz;
Rabbi sevdiğinizi söylüyorsunuz

Sizler ikiyüzlüsünüz, sizler yargılıyorsunuz
Sizler anlamıyorsunuz, kulaklarınız var
Dinlemiyorsunuz, gözleriniz var;
Görmüyorsunuz

Beyniniz var idrak etmiyorsunuz

Bu yüzden işte bir sokak köpeğinden;
Daha alçaksınız !

Bu yüzden değersizsiniz
Ve gözlerinizde yok cennet ve anlam

Fakat bir sokak köpeğinde var..

Ve o sokak köpeği siz dindar geçinenlerden;
Çok daha Allaha yakın

Çünkü o çok daha masum ve
bir ekmeğin kıymetini bilir
Ama siz bilmiyorsunuz !

Hiç demeyin Rab'be cehennemi yarattığı;
İçin zalim
Cehennem sizler için merhamettir

Çünkü sizler;
Allahın adına zulmettiniz
Allahın adına yalan söylediniz
Ve en kötüsü;
Allahın adına sevdiğinizi söyleyip;
Nefret ettiniz !

Deccal sizi görseydi;
Tövbe edip;
Mesihin ordusuna katılırdı

Bu yüzden ey Adem soyu !
İnsanda arama anlam,
Anlam bulacağın tek yer;
Rabbindir

Ondan başka yok;
Limanın, dergahın, gerçeğin
Kuran ne demişti
"İnsanlığın çoğuna uyarsan seni saptırırlar"
Çünkü insanlığın geneli kötüdür

Kendine sessiz bir yer bul
Ve zikret Rabbini
Çünkü kalbin ancak;
Böyle huzur bulur

Ve huzuru bulan
Kendini bulur
Kendini bulan
Rabbini bulur

Ve böyle birisinin;
Bindiği en küçük tekne bile olsa;
En sert sular yıkamaz

Ne demişti Mesih İsa
Dalgaları susturduktan sonra;
"Ben size Rabbinize güvenin demedim mi ?"

Ben bir şairim
Benim dinim yoktur
Benim Allahım vardır
Din kitap ve ibadethaneler
Materyel araçlar

Ama Allahla hissettiğin ilişki;
Bunlardan çok daha değerli

Sana kuran bile gerçeği anlatamaz;
Eğer Allahı hissetmiyorsan yüreğinde
Fakat eğer Kuranı bile bilmezsen;
Ama Allahı hissedersen yüreğinde

Bir çok Müslümandan daha fazla;
Yaratıcımıza yakınsındır

Mesele müslüman olmak değil
Mesele İslam olmak

Mesele şiir yazmak değil,
Şiir olmak
Ancak böyle güzel olur;
Şiirin

Ve böyle tam olur;
İmanın

Bilgili olmak dünyayı bilmektir,
Bilge olmak ise kendini bilmek
Bilgili birisi ağacın cinsini bilir,
Bilge ise ağacın kendisini
Ve agaçtan öte olanı görür
Ağaca baktığında

Gönül sofrasında ziyafettir;
Anı yaşamak
Ve her bir hücrende;
Rabbi tatmak

Ben ne müslümanım ne hristiyanım
Ne museviyim ne dinsizim
Ben sadece Rabbimizle yola çıkmış;
Ve evine dönme pahasına
Yolunu her seferinde;
Sohbetiğin güzelliğinden;
Yolunu uzatmış bir şairim

Ben yalnız doğdum,
Ama yalnız yürümedim
Ve yalnız ölmeyeceğim
Çünkü keşfettiğim gerçek;
Rab vardır her bir yanımda

Bundandır bu şiiri yazmaya özgüvenim;
Benim tek güvenim Rab'dir
Çünkü bir nefesi ben verdim
Bin nefesi o aldı

O verdi ilhamı bende yazdım
Yoksa ben hiçim,
Ben ne kadar hiçsem herşeyim

Egomu hiçe indirdiğim kadar;
Onla beraberim

Benim tüm varlığım ona edilen;
Bir şehadettir
Aksi halde israftır her anım

Şair böyle gördü, böyle hissetti
Böyle yazdı
Yanlışım varsa;
Düzeltsin beni okuyanlar

Şiirimi şu sözlerle bitirmek;
isterim;
Yüreğinin yettiği kadar sev
Çünkü sevdiğin kadar yaşayacaksın
Ve anlam ol başkasının kalbine
Çünkü budur Rab'den sofrana düşen

Kendini kaybet başkasında
Çünkü insanlar bir kitaptır,
Onlarda okuyacaksın kendini

Bu dünyada çok canın yanacak
Ama en tahammül edilemez noktada
Direnirsen eğer kazanacaksın

Allah insana güvenseydi;
Onu sınava sokmazdı

Yine de hiçe sayılacak emeğin,
ve sevgin
Fakat tüm bunlara rağmen
Mücadele edebilir misin ?

Çünkü insana değil,
Rab'be göre yaşıyorsan
Gözün kapalı;
Mücadele edersin

Buydu yazmak istediğim son sözlerim;
Gün gelecek babanının ihtişamlı kolları;
Olmayacak veya ananın;
Merhametli yüzü
Tek kalacaksın hayatta

İşte o zaman anlayacaksın;
Niçin Rab'be ihtiyacın olduğunu

Çünkü o an o sana hem baba
Hem ana olacak,
Hem kardeş, hem abi
Hem dost hemde sevgili olacak

O seni uyutacak bin bir derdin,
İçinde boğulurken kalbin

O seni dinleyecek,
Koca şehrin gürültüsünde
O sana yol gösterecek
Sen bile kendini kaybetmişken

Rabbine sahip çık ki oda;
Sana sahip çıksın

Odur sonu olmayan göğe anlam katan;
Odur bir serçenin kanatlarında;
Anlamı kanat çırpan
Odur en gürültülü zamanında;
Sana sessizlikle;
Fısıldayacak olan

Odur tüm pişmanlıklarının telafisi
Odur bir şiirin yarım kalan dizesi
Odur hayata isyan ettiğin ve
"bu böyle olamaz" dediğin
Herşeyin cevabı ve ilhamı

O olacak dostum,
O olacak son nefesinde
Tüm keşkelerine rağmen
"Herşeye rağmen" iyiki yaşamışım
Dediğin

Benim kalemim bu kadar;
Bundan sonrası seninle;
Sevgili arasında kalmış

İyi geceler

-Sergen Durgut