Alla Şiiri - Talat Akıncıoğlu

medar iklimlerinin kızı Alla
seni bir ben bilirim
sonra yine ben

Allahın kızı
Anlat desem
Anlatamazsın aşkı

Bir çöl kelebeğinin
Menekşesinden iner akşam
İner de
Denizleri yatıştırır

Akşamın kederinde yaşar
Gönül üzgünlüğünün yoldaşı
Bir iç çekişin adıdır o

Doğru söyle Alla
Sen hiç sevdin mi
Düşlerindeki aşıklarını
Sevmeyi denedin mi hiç

Uyandığında mutlu oldun mu
Sevdin mi sabahları
Gün ışığındaki insanları
Bir kuşun kanadındaki uçarılığı
Met-cezrin iç çekişindeki
Gizli gücü bilir misin

Mor akşamların
Fırtınalarla beslenen
Yağmur yüklü bulutlarının
Kanat koparan gücünü bilir misin

Hainler yalan söyler
Aynalar bir dediğini
Bir daha demez

Söyle Alla
Ama doğru söyle
Sen hiç sevdin mi
Kendini değil
Kuşları ve çiçekleri
Yolları ve bulutları olmayan
Güneşe bakmasını bilmeyen
Umutsuz yaşamaların
İnsanlarını sevdin mi hiç

Bir kelebeğin kanadındaki
En küçük bir benek kadar da olsa
Sevmesini bildin mi hiç
Sevmemişsindir Alla

Kalıbımı basarım
Çünkü sen
Sevmek için değil
Sevilmek için yaratıldığına inanmışsın

Gün gelir
Seni de sıygaya çekerler
Her unutuşun bedeli
Ödenir Alla