*Alkolik* Şiiri - Şeyhmus Sevilmez

Kirlenmiş sakalıyla, bir masaya yığılmış
Hayallere aktıkça, içki sordu alkolik
Önündeki şişede, sanki zehir sağılmış
O sıvıya baktıkça, çok şey gördü alkolik

İlk gördüğü hanımın, o mübarek yüzüydü
Attığı dayak ile, morarttığı gözüydü
Sarhoş gidip evine, sanki cinnet özüydü
Her sigara yaktıkça, keşke derdi alkolik

Bu şişeden seyreder, bütün olan biteni
Alkolsüz bira ile, kötü yola iteni
Zil zurna sarhoş edip, sokaklarda öteni
Kaldırımdan sektikçe, beden yordu alkolik

Şişe bir şey anlatır, görünen bir pencere
“Beni alan parayla, pişecek bir tencere
Eğer içip durursan, yürek değer hançere”
Sağlık eli çektikçe,yatak kurdu alkolik

“Uyan artık ey adam, yıktığım yuvalar çok
Senden korkmuş çocukta, hiç baba sevgisi yok
Bir oyuncak yerine, saldın alkollü bir ok”
Şişeleri diktikçe, cana vurdu alkolik

Şimdi karar zamanı, haydi kır at şişeyi
Ayık bir benlik ile, git eve, dön köşeyi
Hanımın yüreğine, bas sevgiden kaşeyi
Ayyaşlığa sıktıkça, ayık durdu alkolik

Şişeyi kırıp attı, tedavi şifa saldı
Elinde hediyeyle, gelip kapıyı çaldı
Hanımına sarılıp, kırık gönlünü aldı
Mutluluğu ektikçe, huzur verdi alkolik

(“Alkol alıp dehşet saçacağına, ayık olup neşe saç/Ş.Sevilmez) ”