Alkolik Şiiri - Nevher İsmail Yılmaz

alkoliğim ben
sabah oturup
gelen sabaha kadar içen
içtiğim
sanki bir öykü
bir yaşam sanki
duygularımsa mezem
bazen bir dikişte koca bir ömrü
ki zamansa
aheste aheste
geçmişte yaşanmış bir saniyeyi
misafir ederim çilingir sofrasına
an gelir tükettiğimi düşünürüm geçmişimi
anılarımı
ve
peşimi bırakmayan duygularımı
o zaman beter olurum
düşmez olur kadeh elimden
hem içer hem güler
kimse kalmayınca masamda
usul usul ağlarım

istanbul 19/08/1980