Alkışlıyorum Şiiri - Ayşegül Acuner Ceylan

Neden hep böyle oluyor ya...
Neden hep ben mutluluğun
kuyruğundan bile tutamıyorum her daim.
Geceler körmü ki şahit değiller halime.
yoksa ben dilsizmiyim ki,
Haykıramıyorum sevdam,ı
Gecenin bendende karanlık siyahına.
Güçsüzmüyüm,acizmiyim?
rimellerimi mi akıtıyorum sadece
senelere küsmüş yüzümde...
Bir kör kuyu şimdi en dibine çeken
Tutupta ellerimden beni.
Yoksa yaşanmış tüm gerçek sevdalara imrenipte,
Sahnedeki şarkı söyleyen müzisyenlere,
Alkış tutmakmıydı sadece aşk?

Geçmişi taşıyorsun sırtında iki büklüm.
Yırtık bir çuval var omuzlarında.
Yürüdükçe saçılıyor anılar etrafa,
Sıçratıyor toz pembe hayalleri.
saçıldıkça hafiflemiyor bu yük,
saçılanları yüzüme sıçratıyorsun,acıtıyor,yüzümde son kalan tebessümü çalıyor.
Ellerim uzanmış bomboş bir hiç tutuyorum.
Geçmişe uzak geleceğe imkansızım.
Geçmiş bir sır,gelecek bilinmezlik.
Mazi sanki bir okyanus.
Gelecekse bir gemi,hasarlı yüzemiyorum okyanusum da.
Dalgalar parçalar bu gemiyi.
Geçmiş bilinirse sanki gelecek batacak.
Geçmişin dalgaları akacak yanaklarımdan.
En iyisi durmak,durmak vede susmak.
25 yıl sustum 50 yıl daha susmak........