Alkışlamayacağım Artık Seni

Alkışlamayacağım artık seni kendi köyümüzde
zaten içiçeyiz, biliyorsun? ..
alınma, alkışlamayacağım!

bu köy, bu ev bizim
bu düğün, bu tören alanı bizim.
biz biliyoruz birbirimizi
zaten kardeşiz, bir olmuşuz
fikirde, felsefede, anlayışta,
bir miktar yaşam biçiminde
türlere, tarzlara bürünmüşüz
güya birlik adına...

ötekileri sor biraz
dertlerini sor
onlara beğendir kendini
sevdir.
onları da al evine
tören alanını onlara da sun!
özel içkilerinden içir, çayından içir.

onlar da dahil olsunlar hele bir sofrana
tatlarına şahit olsunlar
sohbetine katılsınlar.
onlara da göbek at
şovlar sergile
muhabbetlerini dellendir biraz;

o zaman dikkatimi çekeceksin.
dönüp, sana bir kere daha bakacağım.
olmuş meyveye uzanır gibi
elimi sana da uzatacağım.
ama şunu bil ki
alkışlamayacağım artık seni kendi köyümüzde
buradaki işini çoktan bitirdin
artık sokağa çıkma zamanı!
herkesi
kim olduklarını ayırt etmeden sevme
sarma zamanı...

lütfen yine gözlerini yarı kapatıp
köyüne dönme
kepenkleri kapatma
bırak içeri gerçek ışık girsin!

artık yüzleşme zamanı!
kapı aralandı
eski rüzgarlar yok
fırtınalar var
kaçamazsın!

ve inan
alkışlamayacağım artık seni kendi köyümüzde.

(Ağustos 2006)