attığım imzanın her mürekkebinde sen vardın o an
baktığın yerden bile yüreğinin alevleri yüzüme vuruyordu,
ben o yüzden çeviriyordum yüzümü bakamıyordum gözlerine.
biraz gülüyordun ama biliyordum
üzgündün sen..
o masada ki senmişsin gibi imza atıyordum
ama değildin işte.
ben bu geceden bir gün önce ağlıyordum sen bilmiyordun
ki ne kadar mutsuzdum
duvarlara baktıkça seviştiğimiz anlar geçiyor gözümün önünden
şimdi düşündükçe daha da umutsuzlaşıyorum.
neden geldin?
neden giyindin en sevdiğim elbiseni,
neden o siyah ruganlar ayaklarında,
neden hediyem parmağında!
ne olursun bakma öyle bana
atayım imzamı kalakaldım şu masada git!
ya da dur!
alkışla beni...
başardım o masada sensiz evet diyebilmeyi.
Kayıt Tarihi : 18.11.2011 11:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ANT.10
okuyunca sizi alkışlamamak haksızlık olur,
kutluyorum tebrikler.
TÜM YORUMLAR (5)