Alkış Duası Şiiri - Haluk Şan Dikmen

Beynindeki anıları,
Pişiren bir çölde,
Sürünüyormuş gibiydi,
Dizlerinin üstünde…
Ve haykırmaya çalışıyordu sanki,
“Alkış,alkış…” diye,
Kısık sesiyle…
Sudan başka ne vardı ki bu çölde,
Çevresinde? ...
Dahası da vardı hattâ,
Su kılığına bürünmüş Azrâiller,
Şişe,şişe…
O,
Bir deryâya değil,
Birbirine çarpan,
Avuçların koynuna atlamak istiyordu,
Başka bir denize…
Çok geçti…
Düşlerine “Amin…” diyerek,
Alkış duasına devam etti,
Dört duvarın içinde…

28.09.1994