Alkış Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Başarılarımla alkışla beni cesaret bulayım
Alkışlama beni şımarmayayım
Ortasını bul ortasını bul ki
Sade yaşayıp mutlu olayım

Ne sınıflarla işim var benim
Ne makamlarda gözüm var
Koltuktan inince taç ta düşünce
Geriye insan kalır sen a, isen ben de b yim dedim
Bunu başkasının ağzından kendime söyledim
Herkes ağırlığı kadar ağa
Balık olup takılmasak ya ağa
Sırf zeka da yetmez beyin cimnastiği de lazım
Ben şimdiye kadar kime dedim ki mülazım
Tefekkür gerek sarılsak Tanrının ipine
Böbürlenmenin kibrin alemi ne
Söylediklerim hep kendimedir
Hizadan çıkmayayım çizmeyi aşmayayım diyedir
Ha herkes aynı kılıkta aynı şaklabanlıkta
Aynı tip aynı hatip aynı kit olmalı değil
Dikkat kullandığınız hiç yerli malı değil
Ne sınıf farkı gözetirim ne dil ne mezhep
Kişinin mutlaka bir insan yanı vardır
Ne kimse kimseden eksik ne kimse kimseden fazladır
Düşünmesi gereken insansa
Aklı bize bahşetmiş madem yaradan
İyi ile kötüyü ayırtetmek lazım
Önce kendi nefsimizi iyilikle ıslah etmek lazım
İnsan insanı güdemez hayvan değil ki karşındaki
Güzel söz yılanı bile deliğinden çıkarıyorsa
Ne malikaneler ne menkul ne gayrı menkul
Ne borsa ne altın özünü bulmalı nasihatin
Bana göre iyi insan kötü insan var
Küfürlü konuşma güzel lisan hangisi güzel?

20-Ocak-2008-Bodrum