Alkali Şiiri - Firasi Firas

Yanan bir yüz gibi yanıyor çevre
hiç baktın mı uzaktan çehreme
kalmamış artık olmuşum biçare
nerede ne zaman kim ölür bilmem

ıssız ve kurak uzun bir yol
nereden baksan nereden tutsan kopuyor
kıyametler kopuyor adeta bir o kadarda korkutuyor
sadece bakıyor ve hiç bir şey yapmıyor

Yalnızlığın içerisinde kül olmuş bir yığıntı
samanlıkta iğne aramak gibiydi aptallığı
halbuki anlamazdı çünkü kafası kalındı
durdu ve şöyle etrafına bakındı

sessizliğin ortasında kalmış gibi gözler
ne oldu kalmadı mı tutacak kişiler
boğulma merak etme bitecek karanlık
kafanın içindekileri ezen bir aydınlık
sevilirken küsmüşlere benzemezmiş sözler