Aliydı Adı (Gerçek Yaşam Öyküsü) Şiiri - ...

okurken dokundu yüreğime gözyaşlarım... Allah a duam Ali ler hiç aç kalmasın... açlıkla imtahan olmasın... paylaştığınız için teşekkürler

güzel gül yürekli abim hayat madalyonunun arka yüzünde karşılaştığınız nice aliler her zaman sizinle veya sizin gibilerle karşılaşamıya bilirler umarım günün birinde ali ve aliler kimseye muhtaç olmadan yaşarlar saygı ve tebriklerimle

sevgili ustat
daha ne aliler var ülkemizde.
hele de renkli renkli lambaların yandığı güllük gülistanlık ülkemizde

saygılar

farklı bir şekilde yaşamıştım bu olayı ve bende kaleme almıştım üstadım

Tohumdu tüm umutların...Yeşerdimi bilmem.

Delice yağan yağmurun altında
bir çocuk dolaşmakta
ağlamaklı gözleri yağan yağmurdan
daha etkili

sonradan öğrendim kimsesizmiş
hayatı tek başına öğrenmiş
çiçek satmakla geçinirmiş
ayağındaki ayakkabılar ise oldukça eskimiş
yanıma çağırdım
sıcak çay içimi sohbet ısmarladım
sordum adın ne senin diye
''umut'' dedi
sırılsıklam olmuş haliyle
derinden gelen bir sesle

ailesini sordum
gözleri dolu dolu yağmur misali
anlatamadı hiç görmediği anası, babasını..
nerde kalırsın nasıl yaşarsın dedim
kendince anlattı yaşadığı mekanı
sanırsın,boğaza nazır bir köşktü
benimse aklımdan sadece
virane bir şehir geçti

yaşam nedir diye sordum
kafasını salladı
birincisi kavga dedi
ikincisi hayal…
hayallerimi anlatsam bile anlamazsın sen dedi
sonra yağmur dindi
güneş yeniden göründü
karanlık bulutların ardından
ben gideyim dedi
satacak çiçeklerim var ….

hepsini almak istedim
alınmasını,kendisine acıdığımı hissetmesini de istemedim
sıkı bir pazarlık yaptık
sonrada anlaştık
tek tek avucuna saydım paralarını
onunsa yorgun gözlerinde saklayamadığı gururu
çağırdım ''Umut'' diye
seslendim ardından
ve elimdeki çiçekleri
gözlerindeki gurura bakarak hediye ettim
ve son cümle olarak
sen bu hediyeye layık
bu dünyada yaşayan yegane insansın dedim...

şimdi ner de kimbilir
hayatın kaçıncı evresinde yüreğinde ki umutlarla
nerde gizlidir.

Tohumdu tüm umutların...Açıldımı bilmem.

''umutların gerçek olsun umudum''

Güneyce Yakılanlar

güzel paylaşımın teşekkürler...güzel yürekli insan..

uzun zamandır gözyaşlarım akmamıştı duygularım zayıflıyor diye üzülüyordum dizeleri okurken yağmur gibi aktı elinize sağlık nice aliler var o durumda en güzel iş vermekti onuda yapmışsınız devletin görevini hafifletmişsiniz saygıyla eğilmeleri gerek

Guruba yazdığım yorumu buraya yazmayacağım.Çünkü yanlış anlamalara neden oluyor.Şu kadarını söyliyeyim iki gün önce bir gurup arkadaşla otururken böyle bir olay geldi başımıza bir kız çocuğu' amca ekmek parası' dedi, Cebbar dost sen geldin aklıma dilim tutuldu...ne yapacağımı bilemedim..yanımdakiler bildiğiniz gibi davrandı yani gurupta benim yazdığım gibi...yazdığın gerçek olayın anlatımı çok sade ve güzel, ne demek isteniyorsa anlaşılıyor. Üzüldüğüm için anca kendimi bulup bu gün birşeyler yazıyorum.Umutların ve insancıllığın tükenmesin...selam ve sevgilerimle
Recep Uslu

o kadar aç ve o kadar yardıma muhtaç cocuklarımız var ki. hangisine el uzatacağımızı şaşırmış durumdayız. Ali'nin hikayesi ben alıp götürdü bilinmezliklerin içine.

Kutluyırum bu hikayeyi paylaşan yüreğinizi ve kaleminizi. Ali'lerin yüzleri h,ç solmamalı.

Saygı ve sevgiler üstadım

Bu yaşam öyküsünü güçlü kaleminizle yorumladığınız için sizi kutlar saygılar sunarım

Bir yanda Aliler, bir yanda gemiler,villalar,mısırlar daha neler neler.İnsan insanlığından utanıyor,ama utanmayanlara bakın,hem de dindarım,en iyi insan benim diye ortalıkta gezinenlere....Selamlar.

Birzamanlar bu ülkede ne çok böylesi Ali ler vardı artık Yine Ali ler var ama böyle şeffaf olanı ve üretken olup çalışıp kazanmak isteyan Ali ler pek kalmadılar,... Zira zaman zaman yaşamlarımızda isabet eden bazı kişilere yardım edilirken iş teklif edilince bir daha yanınıza uğramıyorlar, ne yazık ki,...
O güzel ve duyarlı yüreğinize ve kaleminize selam ve sevgiler,.... Neriman zevkliler