Hep yanımda oldu.
Yanaklarım al al oldu yanında.
Destekti, kendisi esnekti,
Her düşecek gibi olduğumda beni itti.
Alıştırma tekerlekleri…
Hiç çıkarmak istemiyorum onları,
Birlikte gezdiğimiz zamanları.
Alıştım onlara: alıştırma tekerlekleri.
Saldım kendimi kollarına, alıştırdım kendimi.
Hep yanımda oldu, atlatamadığımız zamanlar oldu
Fakat atladığımız rampalar çoktu.
Alıştım sana: alıştırma tekerlekeri.
Bir çağrı kadar yakın, hep aratıyor zatın.
Beyaz güller açılıyor, herkes kapılarını kilitliyor.
Alıştırma tekerlekleri ve ben zincirleniyoruz.
Böylelikle prangalara benziyoruz.
Pedalları döndür döndür,
Alıştırma tekerlekleri ve ben kenetleniyoruz.
Çağrı çanları geceyi inletti,
Şiirlerim ikimizi herkese dinletti.
Alıştırma tekerlekleri,
Her düştüğünde söylesene sihirli kelimeleri?
Kayıt Tarihi : 2.2.2023 00:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ceren Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/02/02/alistirma-tekerlekleri.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)