Her gün birileri geçiyor hayatımdan
Kimileri bir şeyler katıyor
Kimileri bir şeyler çalıyor
Ama hepsi de yoruyor
Kimileri özletiyor kendisini
O durumlarda giden kadar
Kalan olmak da zor oluyor
Bir yitiği arar gibi bekliyorsun
Gözün yollarda takılı kalıyor
Kulaklarında gidenin sesi çınlıyor
Her gördüğünü ona benzetiyor
Şizofreniyle halüsinasyon arasında yaşıyorsun
Geceleri yıldızlar gözetliyor
Mehtabın güzelliğine dalıp gidiyorsun
Geceyi sabaha bağlaşanda
Doğan güneşle uyanıyorsun melankoli uykusundan
Anlıyorsun ki
Ne kadar seni yormuş, bıktırmış olsa da
Alışmış olmak sevdanın diğer adıymış…
Varlığına alışmışım bir kere
Yokluğun yaşanmaz geliyor
Korkuyorum yokluğuna alışmaya
Alışırsam yalnızlık kapımı çalıyor
Alıştırma yokluğuna, alıştırma
Alışırsam Azrail kapımı çalacak
Alıştırma…
©
17-01-2022
02:27
Kayıt Tarihi : 17.1.2022 04:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyit Burhaneddin Kekeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/17/alistirma-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!