Süzme gözlerinden akan yaşlarla dönerim,
Gelmez oldum, istesende istemesende artık.
Kaç baharı geçirdik, aylar yıllara vurdu,
Bana sevdayı sormamayı alıştırdın..
Bin kere ölmek, bir kere senden ayrılmak.
İkisi de aşkının ateşinde, kalbimi yakmak.
Geriye dönememek, uçuruma düşüp ölmekse;
Kaç kez öldüm ben, artık bunu da alıştırdın..
Nankör gururum kıyamadı, uykundan uyandırmaya.
İnanmazdın gideceğime, kaç kere kapından döndüm bilemezsin.
Mutlu olasın diye gülüm, sevdana vazgeçtim.
Acını mı çekmek, bunu da alıştırdın..
Ben çıkmazlara gittim, umutsuzum ama!
Çok özledim, canımsın, delice ihtiyacım var aşkına.
Aşkın ötesinde gerçeği, yanmış kalbim korudu.
Ben yine aynıyım, yine unuttuğun aşık, bunu da alıştırdın..
Yaprağım dalından koparıldı, bülbül ötmez artık.
Damarımdan akan kanım, kolumda dolaşmaz oldu.
Kalbinde ki deva, içimde dermansız kaldı.
Çok sevdim diye ahh çekmek, bunu da alıştırdın..
Arayanı yok, çıldırmış yokluğunda benliğim.
Birden çıkıverip karşına, şaşırtmak seni.
Kokunu duymak üzerimde, aynı nefesi solumak tekrardan.
Hayal kurmak sana, bunu da alıştırdın..
Düştüm sanki mapusa, ne bu çekilen ceza,
Namus besmelesi onurum, kıblem doğruluk.
Kurban ettim, kalemimi kırdım, canımı verdim.
Sağken, ölümü yaşamak, bunu da alıştırdın..
Ruhumun derinlerine gizleyip, içimi dökmek sana.
Doyasıya sarılmak, ateşte olsan gel diyebilmek.
Davulların çalması, ölüme dek sevdayı nişanlamak.
Sevincin sedasındaki ayrılığa, dayanmayı da alıştırdın..
(Hırçın)
11.04.2002 03; 45
BURSA
Kayıt Tarihi : 25.12.2005 22:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Doyasıya sarılmak, ateşte olsan gel diyebilmek.
Davulların çalması, ölüme dek sevdayı nişanlamak.
Sevincin sedasındaki ayrılığa, dayanmayı da alıştırdın..
Vallahi bende senin bu güzel dörtlüklerine alışacaga benzyorum çok güzel dörtlükler gerçekten ...sevmek için çok şey feda etmek lazım...ama görünen o ki....sevgiyi hak edecek insan bulmak zor..hüzün soludum dize dize özlem koktum nefes nefes...tebrik ederim....
Gelmez oldum, istesende istemesende artık.
Kaç baharı geçirdik, aylar yıllara vurdu,
Bana sevdayı sormamayı alıştırdın..
Bin kere ölmek, bir kere senden ayrılmak.
İkisi de aşkının ateşinde, kalbimi yakmak.
Geriye dönememek, uçuruma düşüp ölmekse;
Kaç kez öldüm ben, artık bunu da alıştırdın..
Nankör gururum kıyamadı, uykundan uyandırmaya.
İnanmazdın gideceğime, kaç kere kapından döndüm bilemezsin.
Mutlu olasın diye gülüm, sevdana vazgeçtim.
Acını mı çekmek, bunu da alıştırdın..
Ben çıkmazlara gittim, umutsuzum ama!
Çok özledim, canımsın, delice ihtiyacım var aşkına.
Aşkın ötesinde gerçeği, yanmış kalbim korudu.
Ben yine aynıyım, yine unuttuğun aşık, bunu da alıştırdın..
Yaprağım dalından koparıldı, bülbül ötmez artık.
Damarımdan akan kanım, kolumda dolaşmaz oldu.
Kalbinde ki deva, içimde dermansız kaldı.
Çok sevdim diye ahh çekmek, bunu da alıştırdın..
Arayanı yok, çıldırmış yokluğunda benliğim.
Birden çıkıverip karşına, şaşırtmak seni.
Kokunu duymak üzerimde, aynı nefesi solumak tekrardan.
Hayal kurmak sana, bunu da alıştırdın..
Düştüm sanki mapusa, ne bu çekilen ceza,
Namus besmelesi onurum, kıblem doğruluk.
Kurban ettim, kalemimi kırdım, canımı verdim.
Sağken, ölümü yaşamak, bunu da alıştırdın..
Ruhumun derinlerine gizleyip, içimi dökmek sana.
Doyasıya sarılmak, ateşte olsan gel diyebilmek.
Davulların çalması, ölüme dek sevdayı nişanlamak.
Sevincin sedasındaki ayrılığa, dayanmayı da alıştırdın..
………………………………
Bu tarz şiirin
başarılı bir ürününü ortaya koymuşsunuz.
Duygu yönüyle oldukça kesafet sahibi bir şiir olmuş
değerli kaleminizden dökülen.
tebrik ve selamlar.
DAİM BAŞARI DİLEKLRİMLE.
YUSUF İPEKLİ
TÜM YORUMLAR (7)