ALIŞTIM YOKLUĞUNA
Hatırlar mısın, herşey ne kadar da güzeldi
Sanki hiç bitmeyecek gibiydi
Çok acılar çektim, ızdırabım oldun
Alıştım yokluğuna, muradın ellerin olsun
Herşey bir varmış bir yokmuş, gibi oldu
Ama yokluğun yüreğimi, esir aldı içime doldu
Sana giden o yollar, artık bir çıkmaz sokak
Alıştım yokluğuna, nereye gidersen git
Mutluluktan çok, acılar yaşattın bana
Bir zamanlar, seni aradım içim yana yana
Ben seni havale ettim, Yüce Allah'a
Alıştım yokluğuna, bu gidişin dönüşü yok
Seni sevmenin bedelini, çok ağır ödedim
Göz yaşlarım eksik olmadı, hiç gülmedim
Seni içimden söküp atmak, kolay olmadı
Alıştım yokluğuna, arkama bakmadan da giderim
Sen kaçarken, kovalayan taraf hep ben oldum
Bir sevda uğrunda, kendimi kaybettim kahroldum
Zor olsa da, aylar sonra kendimi buldum
Alıştım yokluğuna, bir daha dönmem geri
Anladım ki, kendimi boş yere yıpratmışım
Gülmek varken, bu gözleri boşa ağlatmışım
Ben seni değil, asıl kendimi aldatmışım
Alıştım yokluğuna sevgili, dönüşler artık iptal
BÜLENT AKKAN
23.03.2024 (21:54)
Bülent Akkan
Kayıt Tarihi : 23.3.2024 22:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!