Alıştım İnsafsız Şiiri - Nigar Erkoçoğlu

Baş belası umutlarıma taktım bir bir kelepçe
Kar yağan gökyüzüne sattım arzuları delice
Beyaz martıların kanatlarında kaldı güzelliğim
Poyrazlara ısmarladım gelir mi dersin eski günlerim?

Öğrendim vefasız! Öğrendim acılarla yaşamasını
Her zerremde mıhlanmış bir sevdayı taşımasını
Kıvrana kıvrana içimdeki yangınla uyumaya
Alıştım zehir zemberek sabahlara uyanmaya

Olmadık zamanlarda gözlerden süzülen yaşlara
Yolu yarılamadan saçıma düşen beyazlara
Soframda bir parça peynir, bir parça ekmek
Alıştım vicdansız! Karın tokluğuna yaşamaya

Sen hep gökyüzünde ve erişilmez ol gözümde
Bırak dinmeyen sancın yuvalansın göğsümde
Huzur benden ırak olsun, mutluluk dediğin ne?
Kadere boyun eğdim, hasreti kucakladım bir kere

Bırakıp gittiğinden beri yalnızlıkla barıştım
Yokluğunda duman duman aşka karıştım
Ölüme meydan okudum, unuttum kimliğimi
Satmadım, harcamadım senin gibi sevdiğimi...

Alıştım insafsız! Alıştım katran kokulu gecelere
Aldırmıyorum ciğerlerimden gelen ıslık sesine
Yaralarımı saran olmasın, yanılıp da sakın gelme!
Sen yanımdayken bu kıyamet kopmaz ki yürekte...