Ey hercai çiçek, deli dolusun!
Kâh barışırsın yâr, kâh darılırsın.
Çılgın akan nehrin suyu, selisin,
Kâh bulanırsın yâr, kâh durulursun.
Kin gütmeyen fevri gel-gitlerin var,
Dilinde durmayan zılgıtların var,
Sonra merhametli sükûtların var;
Kâh ayrılırsın yâr, kâh sarılırsın.
Kırmak, dökmek değil asıl niyetin,
Çok çabuk geçiyor asabiyetin,
Gürlese de yağmaz tabiiyetin;
Kâh gülümsersin yâr, kâh gerilirsin.
Velhasıl alıştım türlü haline,
Müptelan garibin, bir sor hali ne?
Gönül otağımı verdim eline,
Kâh göç edersin yâr, kâh kurulursun.
25.08.2017
Kayıt Tarihi : 25.8.2017 17:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!