Kapıdan ilk girdiğin günü anımsıyor musun?
Dirseklerimi masama dayamış,
Ellerimi çenemde birleştirmiş,
Kalemliğin yanında duran fotoğrafa,
Dalgın dalgın bakıyordum.
Ahşap çerçevenin içinde,
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
güzel ve bir okadar da dramatik şiir yazmışsınız,sizi tebrik ederim.şiir tadında kalınız.
saygı ve sevgilerimle.
aydınlı ibrahim dikmen
Şairin yaşadığı, aşk sannedip aslında yaşanılanın günlük bir durum olduğunu farkettiğimiz durumlarda ortaya çıkan bir ruh hali. Çünkü tüm yönelimlerin merkezini pazarın oluşturduğu maddi başarıların adamlık sayıldığı bir uygarlıkta gerçek aşk çok zor.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta