Alıştım Ben Şiiri - İsmet Aktürk2

Şu hasretin yakışına,
Gözyaşların akışına,
Yollarına bakışına,
Yıllar yılı alıştım ben.

Bir dert gider bir dert gelir,
Her nefeste acı verir,
Bu can yaşar iken ölür,
Yaşamaya alıştım ben.

Kaderimin çarkı döndü,
Işıkları yandı söndü,
Kimi ağladı kimi güldü,
Ağlamaya alıştım ben.

Hep kâr oldu umut dağım,
Güller açmaz oldu bağım,
Yandı tüttü gençlik çağım,
Yangınlara alıştım ben.

Yoğrulmuş hasretinle,
Dost olmuşum dertlerimle,
Bu can bitti özleminle,
Özlemlere alıştım ben.

Uzanmışım bulutlara,
Haykırmışım ufuklara,
Gönlümdeki yaralarla,
Yaşamaya alıştım ben.