Alıştım artık ben, yalnızlığımla yaşamaya,
Sessiz, soğuk, zindan gecelerde, uykusuz kalmaya.
Gecemde yıldızlar olmasın, ay doğmasın, istemem,
Sanma ki girdiğim yoldan, bir daha geri dönemem.
En uzun yolculuklar, her zaman başlar ilk adımla,
Duygusuzlar binemez, şahlanan bir yüreğin sırtına.
Hayalin bile incitir, girme sakın ola rüyama,
İhanet kokan teninin kokusu, bulaşır yorganıma.
Korkmuyorum artık, gecenin zifiri karanlığından,
Üşümüyorum, hain esen ayrılık rüzgarının ayazından.
Ben böylede çok mutluyum, yalnızlığımla yaşamaktan,
Yalnız değilim, yalnızlığım, bir lahza ayrılmıyor yanımdan.
02.02.2010
İstanbul
Kayıt Tarihi : 2.2.2010 18:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalemim var yalnızlığımı paylaşan
Birde geride kalmış anılarım
Yalnızlık mıdır beni ürküten
Yoksa geçmişim mi beni bu kadar üzen
SERAP ATAY
Bir yalnızlık şiiri de benden olsun.
Begenıyle okudum arkadasım selamlar.
Üşümüyorum, hain esen ayrılık rüzgarının ayazından.
Ben böylede çok mutluyum, yalnızlığımla yaşamaktan,
Yalnız değilim, yalnızlığım, bir lahza ayrılmıyor yanımdan.
Yüreğinize sağlık tebrikler
Yalnız değilim, yalnızlığım, bir lahza ayrılmıyor yanımdan.
02.02.2010
İstanbul
Saadettin Güven
Bu güzel şiiriniz için yüreğinize sağlık kaleminiz daima ışıldasın ilhamınız daim olsun Saygılarımla +10 PUAN
TÜM YORUMLAR (7)