Biteviye geçen bir ömrüm oldu,
Yaşarken seninle...
Hem cennetim...
Hem cehennemim oldun.
Sonra, sonra bir anda terkettin.
Bilmem ki niye?
Neydi sebep?
Sebep ne olursa olsun...
İnsanca yaşamak,
İnsanlar arasında yaşamak varken diye diye...
Zor da olsa alıştım artık,
Ölüm gibi karanlık sensizliğe.
Seninleymiş gibi...
Ama senin olmadığın o sessizliğe.
Alıştım artık...
İnan ki alıştım artık
Adıyaman /Kerim Baydak
Kerim BaydakKayıt Tarihi : 2.5.2006 13:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kerim Baydak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/02/alistim-artik-7.jpg)
Ölüm gibi karanlık sensizliğe.
Seninleymiş gibi...
Ama senin olmadığın o sessizliğe.
Alıştım artık...
İnan ki alıştım artık
Tebrikler,başarılar...
Güzel ve akıcı mısralar. Menekşe Gülay
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (3)