alıştım artık
kaybedilecek her ne varsa tatmaya...
hiçbir zaman hayalleri gerçekleşmeyecek bir HaYaLPeReST değil miydin ben zaten
neden şaşırıyorum ki hayata...
bak yine bomboş ellerim
sıfıra sıfır elde var sıfır kıvamında
itiraz etmiyorum artık
nedenleri sorgulamıyorum...
alıştım artık susmaya...
söylenecek her ne varsa içimde hapsolmasına
beni yiyip bitiren de bu değil mi zaten...
ama olsun alıştım ben artık
hayalkırıklığı kelimesine sığınmamaya...
alıştım artık...
kazandıklarımdan sonra kazanmadan kaybettiklerime de...
bir ah etmem...
alıştım artık
olacağı varmış derim buna da...
Kayıt Tarihi : 14.7.2010 16:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!