Yoksun biliyorum.
Kabullendim artık gerçeği
Öğrendim karanlık odalarda korkmamayı
Işıksız yaşamaya alıştım çoktan
Umut etmeyi unuttum ama
çünkü bütün umutlarım sana kilitliydi
Kırıldım, umutlar anlamını yitirdi
Yalnız yaşamayı öğrendim artık
Kendimle konuşmayı, kendimle yüzleşmeyi
Kendimi avutmayı becerebiliyorum.
Yokluğuna o kadar alıştım ki
Sensiz de yaşayabiliyorum.
Kayıt Tarihi : 3.6.2015 09:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!