Alıştım Şiiri - Aydın Gürz

Seninle bir günüm bir ömür sanki.
Seni bana getiren öyle bir zaman ki,
Bitmek bilmedi nasıl anlatsam ki,
Beni benden aldı, ufuklara yoldaş oldu yüreğim.
Yeniden hayata döndürdü kahverengi gözlerin inan ki
Günde bir kez olsun gözlerine bakmak.
Ayda bir olsa da ellerini tutmak,
Hayatım boyunca yanında olmak,
Öleceğim gün dizlerinde ölmek istiyorum.
Bitmesin hiç seninle aşk şarkımız.
Birlikte bitecekse; bitsin ömrümüz.
Çünkü bir tanem alıştım sana.
Elimde bir demet papatya,
Alıştım gözlerine bakmaya.
Seviyorum canımı doya doya.
Bırakıp gitme bir gün bile.
Alıştım aşkısı seni yaşamaya.
Bir beyaz papatya al eline.
Ben yokken onu koy yüreğine.
Çok vakit geçmez aradan.
Hemen in bahçeli evinizin önüne.
Ben görünürüm aşk dolu gözlerine.
Papatya fallarına hiç gerek yok.
Sadece masumluğu anlatan papatyayı kopar.
Tut elinde tek tek saymana da gerek yok.
Yalnızca bir kere say “SEVİYOR” diye.
İşte gerçeği bu başka yolu yok.
Ateş olup yok istersen beni.
Sevgimin büyüklüğü getirir bana seni.
Kalbinde ki sevgili bir ömür ben olayım.
Yaşayıp seni; kendimi kaybedip sen olayım.
Öyle bir bağla ki yüreğini yüreğime
Alıştım deyip sana,
Gözlerinde hükümlü kalayım.
Bana baksın anlam dolu gözlerin.
Beni söylesin aşk dolu sözlerin.
Ellerimin olsun gül kokulu ellerin.
Sen benim ol, bende senin.
Bir gün mesafeler bizi ayırsa da,
İsmini fısıldadığımı duy esen rüzgarda.
Hasret gözyaşlarımı hisset yağan yağmurda.
Rüzgar durmadan, yağmur dinmeden.
Hemen gel sevdiğine; kal yanımda.
Toprağın yağmura doyduğu gibi,
Güneşin her gün yeniden doğduğu gibi,
Çiçeğin suya muhtaç olduğu gibi,
Koklayayım saçlarını sana hasret ben gibi.
Bağlı olmam gerekiyor yaşama.
Sen girdin çünkü damarda akan kanıma.
Canım dedikçe seni kattım canıma.