Unuttum
Neşeyi sevinci
Kederimle acının içinde gülmeye
Alıştım
Dostlarla oturmuştum hayat sofrasına
Uzaklara bırakıp kendilerini
Yalnızlığa alıştım
Çaresiz kaldım fakirliğin karşısında
Kaderime boğun bükmeye
Alıştım
Feleğin tokadını yemeye
Alıştım
Çekilmişken gençliğin cefası
Şimdi sürülürmü sefası
gülmek isterken bir aşkda
Ağlamaya alıştım
Kadehlerde dolmaya
Alıştım.
Kayıt Tarihi : 6.5.2013 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!