talan olmuş bu bağdat çölüne düşen yüreğimle
alıştım,
kaderin körlüğüyle;
yalnızlığa korkmadan yürümeye
alıştım,
zehir zembelek acıların içinde
kendi toprağımı gavurun toprağına dödüren
ve insanlığı köle edenlerin arasında
alıştım,
bu sessizliğe..
bu gurbetliğe..
bu yalnızlığa..
düştüm bir kere
şu günleri döndüren hayat değirmeninde
bir buğday gibi ezilip
saçlarımın beyazıyla dolaşmaya
alıştım,
hep aynı sandalyeden karşılara
bir yatalak gibi bakmaya
neden,niçin,niye,kime nisbeten diye sormayın
sormayın işte bu efkarı
alıştım,
bir kere dertlerimi içime dökmeye
alıştım,
umma dolu kaptan bol acılı çorba içmeye
dokunur bana gülmek
bir defa böyle tanıdım sayfaları
bir defa böyle tanıdım yanlızlığı,suskunluğu,çaresizliği
ve adını koyamadım birçok yokluğu
ben bir defa böyle yaşamadım
akıp giden zamanı
soluğumun ucuna takılan ruzgarda
her seferinde kaybolup gittiğine
boş heveslerle bakmaya
alıştım,
belki bu ağırlık zamanla hafifler
bilmem ama:
ben alıştım bu dünya halında ki hamallığa
ve bu ömür denen akıbet trafiğinde hep yaya kalmaya
alıştım,alıştım,alıştım...
Kayıt Tarihi : 1.10.2012 14:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kadere gelince; Kader asla ve kata kör değildir! Zira o, Allah (cc) bir ilminin ismidir! Yani Allah'ın kullarının istikbalde neler yapacaklarını ezelden bilip bunları levh-i mahfuz denen bir kitapta yazılmasına sonra da dünyaya gelen kullarının alınlarına bunu not olarak dikte ettirmesine kader ve alın yazısı diyoruz. Bu mevzularda Allah'ın kullarını zorlaması diye bir şey söz konusu olmadığı gibi- çünkü irade-i cüziye denen şeyi kullarına lütfetmiştir- O ilmi ezeliyi tesadüflerin oyuncağı sanmak da yanlıştır!
'KADERE İMAN EDEN KEDERDEN EMİN OLUR!'
'KADER KUDRET NEVİNDEN DEĞİL, İLİM NEVİNDENDİR! İLİM İSE; MALUMA TABİDİR!'
'MADEM HERŞEY EZELDEN KADER İLE TAKDİR OLUNMUŞTUR, KISMETİNE RAZI OL Kİ RAHAT EDESİN!'
'KADERE İSYAN EDEN; BAŞINI ÖRSE VURUP KIRAR! RAHMETE İTİRAZ EDEN, RAHMETTEN MAHRUM KALIR!'
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)