Alıştım Şiiri - Ahmet Bekteş

derdim yetmez dağ başında kalırsam
yanlız tek başına karanlıkta dolaşsam
kerem olup ben böyle aşklarla yanarsam
unutulsam bile unutulmaya alışırım

ne yapsam aklımdan çıkmıyorsun
sevgilim hasrettinden içim yanıyor
beni görenler dertsiz kul sanıyorlar
bağrımı dağlayan kora alıştım

beli degil benim gecem gündüzüm
gülmüyor hiç yüzüm sanki öksüzüm
sevda yazın günahıma suçuma
ben böyle bir hayata alıştım

gözyaşlarım durmaz akar içime
yirmisine varmadan aklar düştü başıma
isyan ettim durdum ben böyle kaderime
derbeder hayata bağrımı dağlayan kora alıştım