Bu aşkı karalayıp bir kalemde silersen
Gerde neler bıraktın dönde bir bak istersen
Sanma ben yıkılırım bırakıpta gidersen
Ben seninle yaşarken sensizliğe alıştım
Yüreğim kavrulmuş kızgın çöl gibi
Gözlerim coşuyor taşkın sel gibi
Seninle yaşarken sanki el gibi
Şefkatle okşayıp sarmamaya alıştım
Gönül sahte bir aşkın neyine kansın
Sevdalar yalanmış nasıl inansın
Bırak deli gönlüm kül olup yansın
Alev alev yanıp sönmemeye alıştım
Acılar içindeyim kimseler bilmez
Yüreğimde bir ateş yanıyor sönmez
Gözlerim kör olmuş önünü görmez
Baktığım her yeri görmemeye alıştım
Kayıt Tarihi : 8.2.2007 00:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Okumuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/08/alistim-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!