Yalnızlıklarımın ortasında
Yalınayak uygun adımlarla geçme
Vakitlerim geldi yine
Yalnızlıklarımın üzerinden
Beton zeminlerin soğuk yanakları değdi
Tenimin alev rengine
Sana verilen seslerimin
Kısıklığıyla yeniden ve yeniden susuyorum
Gülüşlerin terkedişleri
Artık acıtmazken canımı
Vakitsiz gelişlerine neden yenillirim bilmem
Hadi konuş şimdi
Uzat ellerini
Yüreğimin dinginliğine dokun yeniden
Ritim bozukluklarına yeniden renk ver
Ve sonra yine
Bir daha kaybol
Seni bilmem ama ben
Senin her rengine alıştım...
Kayıt Tarihi : 7.12.2005 22:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)