Ne mektubun ne bir resmin ne cismin
Olmadan da yaşamaya çalıştım.
Kederimin tek sebebiydi ismin
Efkârımın çokluğuna alıştım.
Can uğruna adanmaya meyilmiş
Gururum her inadına eğilmiş
Doya doya sevmek nasip değilmiş
Böyle gönül tokluğuna alıştım.
Her hatıra sinemde bir ok oldu
Umutlarım birer birer yok oldu
Beyazlarım günden güne çok oldu
Saçlarımın aklığına alıştım.
Görülmedi bir gün bile güldüğüm,
Belki yoktu hiç aklına geldiğim,
Çok gün oldu hicrânımdan öldüğüm.
Sen kazandın yokluğuna alıştım.
Kayıt Tarihi : 6.11.2021 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"BİZ HANGİNİZ DAHA GÜZEL AMELLER YAPACAK ORTAYA ÇIKARALIM VE KENDİNİZE GÖSTERELİM DİYE ÖLÜMÜ VE HAYATI YARATTIK." -Ayet-i kerime meali-
Hayırlı, makul, meşru, fıtri ve baki muhabbetler dilerim Hasan Hüseyin bey.
TÜM YORUMLAR (1)