ALIŞTIM
Gül ile bülbülün, ahi gibiyim
Kovanı terk eden arı gibiyim
Tam dolmamış sanki yarı gibiyim
Verdiğin dertlere, çoktan alıştım
Ne yokluğun arar, nede sorarım
Doğru olan neyse, odur kararım
Artık bitti sanma, seni anarım
Tükenen hayalen, hemen alıştım
Susarak sevgiye, anlam katarak
Gönlüme her gün, söz anlatarak
Geleceksin diye ümit ederek
Yolun beklemeye yine alıştım
Hatıran kalmadı, hepsi yok oldu
Figanım feryadım dağları deldi
Ne gözyaşım durdu ne yüzüm güldü
Ben sefil hayata senle almıştım
Yolumuz ıraktır, varılmaz biran
Gönül yıkılarak, hep oldu viran
Ne dert ortağı var nede bir soran
Sensiz geçen güne bile alıştım
Cevdet ne yapacak, kaderde varsa
Gönül figan edip içimi yaksa
Kavuşmaya artık bir imkân yoksa
Sensiz yaşamaya mecbur alıştım. C.V.
28 Aralık 2019 Cumartesi
Kayıt Tarihi : 8.2.2020 23:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)