Alıştık Şiiri - Seyfeddin Karahocagil

Birdenbire ne dert, ne gam, horozların zamansız
Kanat çırpıp sabah akşam ötüşüne alıştık

Çok acaip bu hal, niye Bir illet ki amansız,
Kalbimizin 'batı' diye atışına alıştık

Boş gezmeyi affa engel sayar iken dinimiz
Müslümanın tembel tembel yatışına alıştık

Taşlar bağlı şu Irak ta kime karşı kinimiz?
Köpekleri çöz bırak ta git işine alıştık

Şu tanınmış holdinklerin reklamlarda pervasız
Maldan önce üryan kadın satışına alıştık

Koca koca bankaları gözü açık devlerin
Bir çırpıda hortumlayıp yutuşuna alıştık

Kendi kalsa taş üstünde vurguncuyu hırsızı
Bu milletin baş üstünde tutuşuna alıştık

Siyasetin yaptığıysa kırık dökük tamiri
Gelenlerin gidenlerin rütüşüne alıştık

Umutlandık seçtik seçtik getirdi te ne oldu
Gemilerin defalarca batışına alıştık

Vekillerin meydanlarda halka nutuk çekerken
Ortalığı toz dumana katışına alıştık

Memur halka hizmet için Ama durum bu değil
Huzurundan el tersiyle itişine alıştık.

Düzde adam vurduranlar gösterirler yolunu
Nerde tuzak kurduranlar Düş peşine alıştık

Daha daha neler var da söylemesi hoş değil
Umutların her baharda bitişine alıştık

29-Ocak-2007 Ankara