Alıştık Şiiri - Bekir Akbulut Ozan İhlasi

Alıştık

Yer yüzü çığlık atar gök ise ağlamakta
Ne hikmettir bilinmez vurulmaya alıştık
Ülkem yasa bürünür, karalar bağlamakta
Sustukça al bayrağa sarılmaya alıştık

Uyan milletim uyan kader midir uyumak
Gencecik tüm fidanlar, koparılıp soluyor
Bu kadar basit mi ki şehitlere göz yumak
Mayınla parçalanıp evlatların ölüyor

Budadılar bizleri özümüzü aldılar
Dağlıca yıkılasın kuşlar gökte dönüyor
Zengin bedel yatırdı fakirleri saldılar
Devriye nöbetinde ne yıldızlar sönüyor

Milliliği unuttuk Türklüğe söve söve
Kaybettiğin ne varsa vermezler ki geriye
Yalakalar bitirmez söveni öve öve
Uyu milletim uyu devam aynı seriye

Anaların ağıdı yürekleri dağlıyor
Kundak da ki çocuklar izliyor kucaklarda
İnsan olan insanın vicdanları ağlıyor
Sönmeyen volkan gibi kor ateş ocaklarda

Kardeş kardeş deriz de kardeşliği gördünüz
Bir tabuttan birine koşmak sizi üzmez mi ?
Saltanatın uğruna her tavizi verdiniz
Hainler kol geziyor paşa bunu sezmez mi?

İHLASİ ağlamaktan yoruldu iki gözüm
Anlatamam içimi Yedi Eylül üşüyor
Bağırsam da duyulmaz duyulmaz benim sözüm
Kuzularım vurulup topraklara düşüyor

Bekir Akbulut ( Ozan İhlasi)
07.09.2015