Alıştı... Şiiri - Ferit Teksoy

Herhangi bir geceydi,diğer geceler gibi
Biraz sohbet,şiirden konuşmaktı niyet
İşte o gece bir deyim tam yerine oturdu
Derler ya! ..''neye niyet,neye kısmet''

Önce gözlerim ismine asılı kaldı
Sonra sözlerin vardı duyguydu,aşktı
Taşıyordu dışına sevgi dolu yüreğin
Gözlerim sözlerine ve adına alıştı

O gece''merhaba''ile başladı sohbetimiz
Kaderimiz aynıydı,kederimiz aynıydı
Saatler yetmiyordu,kısacıktı geceler
Gecelerim yaptığımız sohbetlere alıştı

İçimizdeki çocuk,sevgi anlayışımız,
Sevgiden beklentimiz,özlemimiz aynıydı
Bölünmüş iki ruhu buluşturmuştu kader
Doldu taştı yüreğim,yüreğine alıştı

Kavuşma isteğiyle tutuşmuştu gönlümüz
Bende''git''diyen ses,sende''gel''de aynıydı
Bir özlemler gecesi yolcusunu bekleyen,
O bir çift kara göze,gözlerim de alıştı

Geceyi sabah ile buluşturan sohbette,
Yenilen,içilende damak tadı aynıydı.
Kapı girişindeki yarım kalan öpüşe,
Tarak olan ellerim,saçlarına alıştı

İki susamış gönül,su sızmaz sarılışta,
Coşku,istek,arzular,heyecanlar aynıydı
Uçtukça bulutlara,yer çekimine inat,
Burnum o bilinmeyen ten kokuna alıştı

Alıştı ya sevgili...
Adına,sözlerine,sohbetine,sevgine,
Gözlerine,saçlarına,ten kokuna alıştı
Alıştı ''yandı-tutuştu'' dur bizim yörede
İşte bende ki ben sana,öylesine alıştı

30 Kasım 2004