Acımadan bıraktın beni, bu evde
Kimsesiz kalmış, öksüz yetimler gibi
Yokluğunda yatıyorum, kuru yerde
Yaşıyorum ben, bir kader mahkum gibi
Sıkıştım, beton dört duvar arasına
Dondum kaldım, ne asık yüzüm gülüyor
Ne de sana hasret, bu gözüm ağlıyor
Bir tek bakıyorum, kapı arasına
Neden gittin gülüm, yalnız yaşanmıyor
Gönlümü yakan, aşk ateşi sönmüyor
Neşem eski haline, geri dönmüyor
Alışmıştım ben sana, sensiz olmuyor
Gittin gideli, hiç arayıp sormadın
Geriye doğru, haber bile salmadın
Hadi beni, bir kez olsun aramadın
Gece, benli rüyaya da mı dalmadın
Sana gelen yollar, hep böyle çok uzun
Yıllar da eskiden, acımasız mıydı
Aşksızlıktan her gün, meliyor bu kuzun
Senin gönlün, bu kadar vefasız mıydı
Kayıt Tarihi : 27.12.2021 00:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!