Alışmışız Bir Kere Şiiri - Türk Öğer Koç

Alışmışız bir kere
O fotörlü amcadan tutunda
O sıvası dökük evin bahçesinde
Duvarının dibine çömelmiş
Kara bulut gibi, sarmasından
Nefesini çekene kadar
Alışmışız bir kere
Birbirimizi anlamamaya
Anlamış görünüp te
Öpüp başımıza koymuşuz elleri
Düşüncelerimizi katıp koynumuza

Dindirmişiz fırtınaları
Küçük dünyalarımızda
Gizlice, yaşamımızdan kopan
Uzak kalmışız hayli
Dostlar sofrasından
Mutlu olmuşuz,
Kendimizle beraber
Bir kişi daha
Kandırabilmişsek, meğer

Esintinin olmadığı havalarda
Yelkenlilere binmişiz
Okyanuslar aşmışız
Alışmışız bir kere
Görmeyen gözlerle
Yaşama bakmaya
Pembe düşlere yatıp
Gündüzleri yaşamaya
El öpmelerde bıraktırarak onuru
Efendilere alıştırmışız
Çocuk duygularımızı

Yargıcı olmaya
Çalışmışız neferlere
Ahhh…
Parça, parça
Olmuş yüreğim
Alışmışız bir kere
Acılar çekmeye

2005