Alışmışım Ve Sana Kadınım

Yine bir gecenin efkarında
Bulutlar sensiz,
Rüzgar fısıldamıyor,
Sen yoksun
Bense yapayalnızım,
Şiirlerimle başbaşayım loş odamda...
...
Alışmışım be sana kadınım,
Doldurmuyor hiç bir şey yerini,
Tat vermiyor hiç bir güzellik,
Anla işte zaman geçmiyor sensiz
..
Ne kadar çok sevmişim seni
liseli aşıklar gibi...
O tatlı gülümsemen, mis gibi teninin kokusu
hangi ceylanda hangi çiçekte bulunur acep,
O berrak yüreğinin parıltısını var mıdır örtecek bir bulut,
Okşayabilir mi o küçük ellerinin sıcaklığında hiç bir el...
......
İşte bunun için seviyorum seni
ilk gün ki gördüğüm gibi,
Ve de zor geliyor her ayrıldığında geceleri,
Dedim ya alışmışım be sana kadınım,
Yüreğime bir sevda ateşi gibi düşmüşsün bir kere
Yansa da vazgeçmiyor, dağlansa da vazgeçilmiyor,
......
Dikenlerin var kanatan ama acıtmıyor,
Ruhumu okşuyor nefesin en sert estiğinde dahi,
Ve bir bakışın var ki keskin,
Sineme her saplandığında
daha çok seviyorum seni....
....
Alışmışım ben sana kadınım,
Sensizlik zor geliyor işte,
Dönüş gününü iple çekiyorum uykusuz,
Her şafağa uyandığımda güneşle görüyorum seni,
Her kuş cıvıltısında sesin düşüyor aklıma,
Kokladığım her çiçek sen oluveriyorsun mis gibi..
...
Hasretin yüreğimde dağlar kadar oldu,
Her takvim yaprağına dönüş gününü yazıyorum,
Anla işte garip yüreğimi,
Seviyorum seni delilercesine, anla beni....