alışmışım Sana Şiiri - Ertuğrul Temizyürek

Birazda sus be güzelim
Zaten gözlerin çok şeyler anlatmakta
Dur dinlen biraz çatlayacaksın
Zaman çok vakit var daha

Sen konuşurken ben yoruluyorum
Sınırlarımı neden zorluyorsun
Sus biraz sus birazda bakışalım
Bırak da bakışarak takışalım

Hıçkırıklarla yatışalım
Kavgalarla barışalım
Duralım dinlenelim
Sonra yeniden başlayalım
Takışmak kadar
Barışmakta güzel seninle

Belki çılgınca geliyor bana
Belki de aptalca
İnsan sevdiğini kalbine koyunca
İkisinden birden oluyor
Diğeri kalmıyor
Birisi kırılınca
Ve elde avuçta bir şey kalmayınca
Kırıkları toplamak da zorlaşınca
Gözleri de görmez oluyor
İşin içine hıçkırıklar karışınca
Ben seninle geçen zamandan yanayım
Her halinle seni sevmeye çalışmaktayım
Kavgaların olmasaydı eğer böyle güzel
Senide böyle yapmazdı belki özel
Susma artık dök içindekileri
Sen dök ben toplarım canım
Her ne kadar kırsan da üzsen de beni
Alışkanlık oldun hayatımın her anında
Kırılan kalbim değil kafam olsa da
Vazgeçemem artık senden
Başıma püsküllü bela olsan da
Gel başımın belası gel
Gir kalbime ve sadece beni sev
Ben razıyım senle böyle bir hayata
Yeter ki benimle ol beni yalnız bırakma