Alışmış Şiiri - İhsan Şola

Gam çekip de ağlamaya ne hacet,
Sel gözlere, gözler sele alışmış.
Her gün kara bağlamaya ne hacet,
Zül özlere, özler züle alışmış.

Nedendir bilinmez yürekler ezik,
Boş yere harcanan yıllara yazık,
Nağmesi kaybolmuş düzeni bozuk,
Tel sazlara, sazlar tele alışmış.

Alev alev kor ateşler savuran,
Nice ocakları yıkıp deviren,
Düşünce yüreği yakıp kavuran,
Kül közlere, közler küle alışmış.

Görmedim riyadan vefa bulanı,
Söyler yalan yanlış akla geleni,
Sevda sanır söylediği yalanı,
Dil sözlere, sözler dile alışmış.

Goncası bülbülü güldürür elbet,
Sevdası aşığı öldürür elbet,
Biri solar biri soldurur elbet,
Gül güzlere, güzler güle alışmış.