Alışmamalı sana insan...
Oldu mu şimdi he?
Yapılır mı bu bana?
Öyle pat diye
karşıma çıkılır mı?
Böyle güzel
böyle endâmlı
öyle neş’eli
cıvıl cıvıl
billûr bakışlarla
altın gibi saçlar
ışıl ışıl gözler
sine
ah o sine
ah ulen ah
hem ki ne ahh
koysam başımı
sinene
bir kez
sonra
sonrasımı kalır yahû?
Yeter adam olana
şu dünyadan alacağın
daha ne kalır geriye?
hem
nasıl bu kadar
güzel olabiliyorsun sen?
Yazık değil mi
seni görene
bilene
tanıyana
varlığın
neş’eye sebep
ama
ya yokluğun!
Zor be güzellik
zor inan
bal sultan
asil dilber
alışmamalı sana insan...
13.19 - 20 Ocak 2010
Başakşehir - İstanbul
Kayıt Tarihi : 19.3.2010 23:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neyzen Muharrem Dere](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/19/alismamali-sana-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!