Sevgili Ablama...
Ömür, kötü sürprizlerle dolsa da,
Güzeldir yaşamak; alışmalısın...
Yerin, tekerlekli sandalye olsa da,
Çok tatlıdır hayat; alışmalısın...
İnsan var fakirdir, güler eğlenir,
İnsan var zengindir, dert ile erir,
Bir tebessüm için, servetini verir,
İşte böyledir hayat; alışmalısın...
Bir kızını kaybeder, matem edersin,
Diğerinin düğününde, bayram edersin,
Böylesine bir çelişkiye, söyle ne dersin,
İki yüzlüdür bu hayat; alışmalısın...
Bin kişinin içinde, yalnız kalırsın,
Kaybettiğin şeylere, yanar ağlarsın,
Seni teselli edecek, bir dost ararsın,
Devam ediyor hayat; alışmalısın...
Kayıt Tarihi : 29.3.2003 12:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize Sağlık...
Ne yazık ki tüm olumsuzluklara rağmen 'hayat devam ediyor!'.. Bir insan ablasını bu kadar sever, bu kadar destek olur... Tebrikler ediyorum, yüreğinize/kaleminize sağlık!...
TÜM YORUMLAR (5)