Güvendiğin dallar bir bir kopsa yerinden
Ecel şerbeti içsen hemde dost elinden
Bir türlü kurtulamıyorsan elalem dilinden
Bu da geçer elbet alışmalısın deli gönül
Gördüğün tüm güzellikler serap olsada
Umut yüklü güller tek tek sararıp solsada
Yaşananların tümü acıdan ibaret olsada
Bu da geçer elbet alışmalısın deli gönül
Umutsuzluğa kapılıp hemen pes etme
Kendine olur olmaz her şeyi dert etme
Seni yere sermesin yediğin her tekme
Bu da geçer elbet alışmalısın deli gönül
Kayıt Tarihi : 20.4.2009 09:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)